Sevmeye Engel Değil Mesafeler
09.05.2014 Bir köy var güzel ülkemin güzel topraklarında.. Uzakta değil aslında çok yakınımızda...
Diyarbakır’ın 120 haneli Bağacık Köyü’nden bahsediyorum. Bu köyde yaşayanların tamamı Trabzonsporlu. Kilometrelerce uzaktan Trabzonspor sevgisini yaşatıyorlar içlerinde, biri ikisi değil köyün tamamı Bordo-Mavi yaşıyor hayatını. 1976-77 sezonunda Trabzonspor’un şampiyon olmasıyla başlayan bu hikaye, ülkedeki bütün kötülükleri unutturup insanlarımızın içine ümit yeşertebilecek cinsten. 1977 yılından bu güne Bağacık Köyü’ndeki insanlar eşe dosta, çoluk çocuğa Trabzonspor sevgisini aşıladılar ve köydeki Trabzonspor sevgisi günden güne artarak devam ediyor.
Oradaki çocukların hayaliydi bir gün Trabzonsporlu futbolcuları görmek, onları daha yakından hissedebilmek, yüreklerinde taşıdıkları takımı canlı canlı izlemek. İşte şimdi o hayal bazıları için gerçeğe dönüşüyor…
Trabzon Çaykara Belediyesi’nin adımlarıyla Diyarbakır’daki 15 bordo-mavi yürek Trabzon’a geldi, bazıları ilk kez denizi gördü Trabzon’daki kardeşleriyle tanıştı.. Şehri gezdiler, yepyeni dostluklar kurdular. Hayalini kurdukları Avni Aker’e gittiler, Trabzonspor’un maçlarını oynadığı stadyumda gülümsediler bu kez hayata.
Dedelerinin, babalarının anlattığı Trabzonspor efsanesinin doğduğu topraklardaydılar bugün..
Trabzonspor’un kadrosunu ezbere saydılar, heyecanlıydılar ama mutluydular onca dertleri vardı belkide ama sıkıntılarını unuttular.
‘’Benim için Diyarbakır ile Trabzon arasındaki tek fark,
Diyarbakır’da deniz olmamasıdır..’’ demişti Kazım Koyuncu.
Diyarbakır’ın bu köyü ve Trabzon’daki çocuklar arasında hiçbir fark yok. Hepsinin kalbi tertemiz, hepsinin hayatı Trabzonspor olmuş ve hepsi bir gün bu takımın formasını giyebilme hayaliyle yaşıyordur muhtemelen.
Defalarca İstanbul tarafından soyulan, bir çok kez yağmalanan Trabzonspor’un umudu bu çocuklar   neden Trabzonsporlu olduğumuzu bizlere bir kez daha hatırlattılar.
Daha önce çaldılar, belki yine çalacaklar şampiyonluklarımızı. Belki en iyi futbolcularımızı alacaklar elimizden, belkide koca bir şehri mutsuzluğa boğacaklar. Ama bu çocukların yüzündeki masum gülümsemeyi asla bozamayacaklar!
Para ile kirletemeyecekler bu al yanakları..
Her şeye rağmen ülkedeki hiçbir pislik bu çocukları kirletemeyecek. Ve Trabzonsporlu’nun onurlu mücadelesi bu yüreği tertemiz çocuklar için asla umutsuzluğa düşmeden devam edecek.
İnanıyorum ki bizim de karanlığımız bir gün aydınlığa kavuşacak,
Haklı olan, emek veren Trabzonspor’un gücü Karanlığı Yırtacak…
Alihan Ertürk
aerturk@bordomavi.net
Etiketler: