BMN HABERLER

Savaşa Devam Giray!

10.01.2013 Senin kalbin seni yarı yolda bıraktı ya, boş ver Giray her birimiz kalbimizden birer parçayı sana armağan ettik bile...

2007 yazının sıcak bir Ağustos günü, İstanbul’da stajdayım. Her sabah gazete alıyorum, o gün de gazetenin tarih bölümünde 17 Ağustos 2007 Cuma yazıyor, günün akşamında ise Trabzonspor’un, değil sadece o sezonun, Süper Lig’in tarihinin de en yeni takımı Gençlerbirliği Oftaşspor ile maçı var Ankara’da.

Gözü bir anda karartıyorum, farklı bahaneyle bir izin, saat 13:00’te soluğu Ankara otobüsünde alıyorum.

Sabah gazetede yazan maçın olay mahallindeyim artık, Trabzonspor, 11 futbolcusu, arkalarında 12. olarak da her zamanki gibi taraftarlarının kocaman yüreğiyle sahaya koşar adımlarla çıkıyor. Galibiyetten eminiz rakibin adından mı yoksa gönlümüzün işine geldiğinden mi bilinmez. Maç başlıyor, Oftaşspor duvar örüyor, gol gelmiyor, ilk yarı bitiyor. İkinci yarı, Umut Bulut atıyor, 0-1. Artık fark mı geliyor, hayır, Oftaşspor duvara devam, ara sıra kontratak da yakalıyor, heyecan dorukta, tribünlerde çekirdekler kenara konmuş, herkes tırnağını çitliyor. Son dakika, penaltı, kaleci kurtarıyor, dönen top, 0-2. Ohh…

Maç bitiyor.

İşte o tırnak yediren defansın bir oyuncusu var. Ertesi gün yıldız tablosundan adını görüyoruz sadece

Giray.

Meraklısı detaya iniyor

Giray Kaçar.

22 yaşında.

Cansiparane mücadele ettiği karşılaşmanın sonucu, en azından onun oyunu için adaleti sağlamıyor. Daha sonra rakip olduğu o formanın da altında çoğu kez karşılaştığı gibi, ve en son vücudunun ona yaptığı gibi.

O yaz gününden 1 yıl sonra, formasının rengi o gün karşısına rakip olarak çıkan renklerden oluşuyor artık. Gelir gelmez farkını hissettiriyor, formaya ısınıyor ve en sonunda formayı da kapıyor. Ertesi yıl, yani bahsi geçen o yaz gününden tam 2 yıl sonra, Bordo-Mavi formasıyla bir Diyarbakırspor maçında havada süzülüyor ve golünü atıyor. Ama ne yazık ki futbolun adaleti yine yanında olmuyor, takımı 2-1 mağlup oluyor.

Ülkenin en efsanevi lig şampiyonluğunun kazanıldığı sezonda ilk 11’ler oluşturulurken ismi tükenmez kalemle yazılanlardan birisi oluyor Giray Kaçar. Savaşıyor, mücadele ediyor, tekme yiyor, yılmıyor. Teri kurudukça kanı akıyor, kanı kurudukça teri akıyor. Asırlara damga vuracak şampiyonluğun hikayesine adını bir nakış gibi işliyor.

Ama körleştirilmiş futbol adaletinin vurduklarından birisi oluyor Giray.

Bu adaletsizlikler birikiyor birikiyor ve artık onu tam kalbinden etkiliyor. Basit bir göğüs ağrısıyla başlayan şüphe, ne yazık ki doğru çıkıyor ve Giray, arenasından bir süre affını istiyor.

Adaletsizlik bu sefer, gerçekten vücut buluyor ve kalbi ona bu sefer adaletsizlik yapıyor..

Yani en çok adaletsizlikten çekiyor Giray Kaçar…

22 yaşında da, 24 yaşında da, 26 yaşında da, 28 yaşında da.

Senin kalbin seni yarı yolda bıraktı ya, boş ver Giray her birimiz kalbimizden birer parçayı sana armağan ettik bile..

Sen, biz olmuştun sahada, yüzümüzü güldürmüştün, şimdi biz kalp olduk, sende vücut bulduk.

Savaşa devam Giray Kaçar, ama şimdilik sahayı boş ver. Senin kadar beceremesek de biz dolduracağız o boşluğu dualarımızla.

Elbet bir gün çıkacaksın tekrar o sahaya. Ve o gün gelişini de kutlayacağız, adaletsizliğe indirdiğimiz yumruğu da. İnanıyoruz..