Trabzonspor'a Yazık Oluyor!

05.12.2017 Oğuz Zeytin yazdı...

BÖLÜM 1: Sezon başından beri varlığı yokluğuna eş olan Deniz Kılıçlı’nın el kaldırmaktan imtina ettiği savunma halimiz Sloukas – Ahmet ikilisini durduramadı. Rakibin boyalı alan hâkimiyetine karşı (İlk çeyrekteki boyalı alan sayıları 0-14) diğer yarı sahada ise tam bir üçlük bombardımanı başlatmıştık. Sezonun ikinci haftasında Obradovic’e üstünlük kuran Anadolu Efes koçu Perasovic “F. Doğuş’a karşı iyi oynamak istiyorsanız dışarıdan skor bulmanız lazım. Biz de bugün bunu başardık. Bence maçın anahtarı buydu” demişti. Evet, F. Doğuş sezonun geri kalan bölümünde maç başına ortalama 7 üçlük yerken, bu sayı kaybettiği A. Efes ve Olympiakos maçlarında 10, Darüşşafaka maçında ise 8 idi. Biz ise daha ilk çeyrekte 7/10 atmış ve oyuna tutunmuştuk.




Üçlükler ikinci çeyrekte de durmadı. Sloukas’ın yerine B. Dixon’ın girmesi ve Burak Eşlik’le başlattığımız topa baskı sayesinde farkı 33-27 ile altı sayıya çıkardık. Parkelerde görmeye alışık olduğumuz etkileşim, savunma enerjisinin hücumu tetiklemesidir. Biz dün tam tersine yani şutların girmesiyle hücumda bulduğumuz moralle savunmada canlandık. F. Doğuş’u potadan uzakta oynamaya zorladık. Ve tam o anda Gaziantep’teki gibi sahneye Obekpa çıktı. O gün Freimanis’i gereksiz yere itmiş, diskalifiye olmuş ve bizdeki top rakibe geçmişti. Dün benzer anlara tanıklık ettik. Öndeyiz ve Vesely’nin hücum faulü sonrası top bize geçmişken, farkı dörde çıkarabilecekken Obekpa sadece pozisyonu değil maçı rakibe hediye etti.

Maça verilen aradan sonra uzunsuz kaldığımızı gören Obradovic’ten kritik bir hamle geldi: Melli – Vesely - Thompson’la üç uzuna döndü. Bu düzene karşı cevap vermekte geç kaldık. Birkaç pozisyon sonra alan savunmasına dönsek de çözüm olmadı.

İlk devrenin basketbol namına en ilginç olayı sadece iki tane iki sayılık basket (Biri Eldridge’in turnikesi, diğeri Harris’in hücum ribaundu sonrası basket faulü) bulabilmemiz. Markovski sezon başında “Oyuncularımın özelliklerine göre oynayacağım. Dışarıdan şut atacağız” derken bunu kastetmemişti herhalde. Oyunda iç dış dengesi hiç bu kadar alt üst olmuş bir başka takım var mıdır acaba?

Gözden kaçmaması gereken bir diğer detay ise rakibe aldırdığımız 18 faul. Oyun durmadan önce üç uzunları ikişer faul yapmıştı bile… Lütfen bu noktada bir dakika soluklanıp düşünelim: Bunları değerlendirmek yerine ne yaptık?

Maçın geri kalanında ise haftalardır Obekpa’yla yapılması gerekip yapılmayan alan savunması, beş kısayla yapıldı. Mutlu olmak lazım, en azından denedi Üstad Markovski (!) Karşıyaka maçında hemen bitirdiği molaları, üçüncü çeyreğin daha beş dakikası geçmeden 23 sayı yerken kullanmayıp saklamayı tercih etmesi ise ironikti. Maç sonucu erkenden belli olmasına rağmen gençleri oynatmayan, farkın açılmasından korkan biri… Daha fazla yoruma gerek yok sanırım.

BÖLÜM 2:

- Pankart güzel ve mesaj gayet açık. Konfeti ve küfür, değil…

- Seyirciyle aynı tribünde maç seyretmek hoş. Küfür korosuna eşlik etmek, değil…

Şimdi soracaksınız, Vesely masum mu? Değil. Eskişehir maçında Baron’u sertçe itmesi gözden kaçarken Darüşşafaka maçında Doğuş Özdemiroğlu’yla itişti ve atıldı. Sen de bunu yapabiliyor musun? Yani Vesely’nin klasik tavırlarını AKILLICA işleyip kendine değil de rakibin eksi hanesine yazdırabiliyor musun? Hayır! Ona teknik faul aldıracak atmosferi yaratamayıp üstüne bir de diskalifiye oluyorsun. Haklıyken, haksız duruma düşmek üstüne bir de kaybetmek biz de kahramanlık olarak yediriliyor. Kusura bakmayın, Trabzonspor’a yazık ediyorsunuz.

Hava atışı yapılmadan iki anons gelmiş. Başkan, yönetici ve takım sorumlusunun yapması gereken o tribünlere gidip “Arkadaşlar bakın, kural şöyle… Yapmayın, bundan sonrası kritik, takıma destek verin. Yoksa ceza alacağız. Sizi de çıkaracaklar…” şeklinde uyarmaktı. Bunu öngörememek büyük zafiyettir. Görüp izin vermekse daha vahim...

Bakın… 2011-12 sezonu… 19 Mayıs Spor Salonu’nda Pınar Karşıyaka ile oynuyoruz, Tolga Öngören’in son maçı. İstanbul’dan, Ankara’dan kalkıp Trabzon’a geldik. Organizasyonumuzu yaptık. Maç esnasında rakip hücumlarda kornalarımızı çalıyorduk. Dönemin yönetiminden biri yanıma geldi. Maç temsilcisinin kuralları yöneticilerimize açıkladığını, takımın zarar görmemesi için kornaları toplayacaklarını söyledi. Diretmedik, takım zarar göremesin diye topladık. Yöneticimiz Levent Erkuloğlu ve Osman Arz Hocam’la da durumu maçtan sonra Hayri Gür’deki bir antrenmanda değerlendirmiştik. Yukarıda bahsettiğim irade işte buydu.

Aldığım bilgiye göre Hayri Gür’de dün 5000 – 5500 seyirci vardı. Peki kaçı biletli? Yaklaşık 3000. Nereden baksanız salonun neredeyse yarısı biletsiz ve bir bakıma kontrolsüz. Hadi o boyutunu geçtim, hafta içinde yönetime “Siz yeter ki hesap numarası verin, biz borcu kapatırız” diyen kitle bunlar olamaz!

Hakem Özlem Yalman meselesi… Baştan söyleyeyim, hiç sevmem. Neden mi? Sizi yine geçmişe götüreceğim. Bu sefer 2010-11 sezonuna… Akatlar’daki Beşiktaş maçı… Ersin Görkem turnikeye gidiyor, kendisine nizami olamayan bir müdahale var. Fakat faul çalınmıyor. Ersin elini parkeye vuruyor: TEKNİK FAUL! Kararı veren Özlem Yalman! Saner Ayar ve Doğan Hakyemez protokolde çıldırıyor. O gün bugündür, Özlem Yalman’ı görünce korkarım. Korkarım da… Dünkü maçta olan biteni hakemlerle izah etmeye çalışmak epey zor. Ne yani, konfeti atılınca anons yaptırmayacak mı? O anonsta diyor ki “Küfre devam etme, edersen takımın zarar görecek.” Takım önde. Top bize geçmiş. Rüzgârı almışız… Kime yaradı bu yaşananlar?

Velhasıl şu son beş günde olan biteni sağduyuyla yönetecek bir akıldan yoksun Trabzonspor. Ne demek 300 Bin Dolar için maça çıkmamak! Trabzonspor edepsiz dillere, kirli ayaklara düşürülecek kadar küçük mü? Bıkmadınız mı her sene “Trabzonspor” ve “kriz” sözcüklerini bir arada yazdırmaktan?

Şike… Şike ha? Senede bir gün akla gelen basketbol takımı üzerinden şike mücadelesi vermek? Derdiniz şikecilerse yen kardeşim onları, yen! Yen! Yen! Yen de artık onlar düşünsün, üzülsün, kahrolsun, pişman olsun… Biz de sevinelim, değil mi? Sen ne yapıyorsun? Önde olduğun maçı ellerinle rakibe veriyorsun. Bu nasıl bir acizliktir Allah aşkına.

Başkanın maç sonunda yaptığı konuşmayı dinledim. Obekpa için “pırlanta gibi yüreği var” demiş. Keşke biraz da aklı olsaydı Sayın Başkan! Trabzonspor’a Olaj maçında, Gaziantep maçında ve dün zarar veren bu oyuncuyu neden koruyorsunuz? Geçen sene İBB maçından sonra takımı sabote eden Kadji’yi de korumuştunuz. İyi mi oldu?

Geçen sene Giresun’daki maçta olaylar çıkmadan önce top bizdeydi. Mehmet Alemdağ sahaya girince pozisyon rakibe geçti. Dün de aynısı… Alper parkeye girdiği için atılmış. O benche hâkim olacak bir Allah kulu yok mu?

Böylesine yoğun bir gündem ve popülizm soslu tartışmalar içinde kendine yer bulur mu acaba, merak ediyorum: Bizden başka kondisyonersiz takım bırakın BSL’yi, diğer üst düzey liglerde var mı acaba? Önce bunları halledin…

Olan olmuştur, artık kriz fırsata çevrilmeli. Trabzonspor için ayağa kalkma vakti gelmiştir. Bu da ancak soğukkanlı kalıp planlı ve programlı hareket etmekle olur. Şovla, polemikle zaman kaybedilmemeli. Eğer gerçekten bu ligde mücadele edilecekse, play-off oynamak hedeflenmişse sponsor meselesi çözüme kavuşmalı. Takım, Eskişehir ve Büyükçekmece maçlarına odaklanmalı. Ve disiplinle çalışmalı. Bazı oyuncular Trabzonspor’da olduğunun farkına varmalı. Yönetici, koç, oyuncu… Trabzonspor kimseye muhtaç değil!

Etiketler: #OğuzZeytin #Trabzonspor #Basketbol #KöşeYazısı